De dag waarop ik zijn subje werd.

Jessica

De dag waarop ik zijn subje werd:

Ik leerde mijn Meester on-line kennen. Ik wist helemaal niet dat hij een Meester was en ik was ook niet op zoek naar een Meester. Sterker nog, niets van dit alles was aan de orde toen ik hem leerde kennen. Hij stelde me gewoon een vraag. Een spirituele vraag, niet eens iets wat met sex te maken had. We begonnen te chatten en er was meteen die klik. We konden niet meer stoppen met praten. Dus eigenlijk was dat alles wat er gebeurden. We praten over van alles en nog wat, filosofeerde. En al die tijd wist ik niets over zijn bdsm kant of ervaringen. We spraken af en praten nog meer.

Het duurde niet lang of hij begon te benoemen wat hij zag en wat hij wilde. Dat hij een Meester is en dat hij in mijn zijn subje zag. Ik kon dit in mijzelf niet herkennen. Ik had nooit over deze dingen nagedacht. Ja ik had wel eens een boek gelezen over dit onderwerp. Ja ik had wel eens een film gezien over dit onderwerp. Wie kent ”50 shades of grey” immers niet? Ja ik had wel eens geexpirimenteerd met bondage. Nooit iets heel extreems, altijd heel bescheiden. Ik was geen sub, zelfs geen wannabe. Mijn meester dacht daar echter anders over…………

De weken die daarop volgde kwam het thema steeds vaker terug en hij bleef benadrukken wat hij zag. ”JIJ bent een subje”. Hij was stellig en overtuigend, maar ik zag het niet. Ja ik ben expirimenteel, maar een subje…………..nee echt niet.

Hij liet het echter niet rusten, totdat ik niets anders meer kon. Ik gaf mezelf over. Niet eens met zelfvertrouwen, meer met een idee van ”oke als jij het zegt, we zullen wel zien.” Meer met het idee dat hij vanzelf wel tot de conclusie zou komen dat ik toch geen subje ben……… Met dat idee gaf ik me over en stemde toe, subje op proef als het waren. Of ik zou ongelijk blijken te hebben of hij………..mijn kaarten waren eigenlijk op zijn ongelijk gezet.

Mijn Meester liet me daarop mijn eigen contract schrijven. Oké ik had daarover gehoord in de film maar dat was dan ook alles. Ik deed wat hij van me vroeg en schreef het contract. Ik mailde het naar hem. Dat was alle bevestiging die er moest zijn, voor hem in ieder geval. Want, zo zei hij, enkel iemand die de Meester-sub relatie werkelijk begrijpt kan een contract opstellen op de wijze die jij nu gedaan hebt. Ik gaf mezelf deze credits niet, ik ben gewoon goed in schrijven meer niet. Of ik nu een brief moet schrijven, een gedicht, een werkstuk of een contract, ik schrijf gewoon makkelijk en meer is het niet (vond ik).

Sindsdien zijn we gaan ervaren en nee dat ging me niet altijd goed af. Ik verzette me tegen deze rol. Vaak, héél vaak heb ik nog gedacht ”hij heeft ongelijk, ik ben dit niet”. En hoe vaak ik dit ook gedacht het, het contract bestaat nog steeds en steeds vaker heb ik het gevoel van trots waarop ook ik geloof ”ja hij had gelijk”.

De dag waarop ik mijn day-collor ontving was ik zo ongelooflijk trots. Wanneer ik over hem spreek ben ik trots. Op die momenten weet ik ”hij had gelijk”

Vanochtend stond ik op met dit verhaal in mijn hoofd. Ik was vergeten wanneer ik het contract ondertekend had. Ik kijk nooit naar ons contract. Ja ik kan me de dag nog herinneren dat ik het ondertekende. Ik had een paddel voor hem gemaakt welke ik hem gaf na het verrichten van ”deze daad”. Herinneren op welke dag ik tekende deed ik echter niet.

Zojuist haalde ik het contract tevoorschijn, het licht verstopt tussen mijn spullen. Ik kijk naar onze handtekeningen en naar de datum. WAREMPEL het is vandaag op de kop af 2 jaar geleden. 28-4-2022 het staat er echt!.

Ik wist het niet meer, echt niet. Mijn Meester heeft er ook niets over gezegd. Beide waren we het vergeten……………of toch niet?

Hoeveel bevestiging heb ik nodig als ik precies vandaag besluit dit te schrijven. Blijkbaar staat de contractdatum in mijn geheugen gegrafeerd, onbewust maar zeer nadrukkelijk aanwezig.

Vandaag kan ik dan alsnog, met terugwerkende kracht, volmondig zeggen JA ik ben het subje van mijn Meester. Ik heb niet meer bevestiging nodig dan dit. Ook ik geloof het nu.

Gefeliciteerd Meester en bedankt voor jou geloof in mij.

Over de auteur: Jessica

Doe mee!

Commentaar

@peepso_user_531(ruudw)
Heel mooi verwoord mijn dierbare subje, ben zooo trots op je!!!

Deze website maakt gebruik van cookies. Door deze site te blijven gebruiken, accepteert u het gebruik van cookies.